Letra de 'Nog steeds te min' de Armand

En ik ben nog steeds te min
Nee dat verandert niet
en ik had gedacht dat er wel niets beters zou zijn
Nee ik ben nog steeds te min
al vind je 't een klote lied
Alleen trekken ze nu ergens anders de lijn

Toen je mij niet meer wou
dacht ik nou is het voorbij
Met het gehuichel
en het nooit precies zeggen waar het op staat
maar vele liefdes later
weet ik eindelijk wel beter
De meeste blijven stiekem
en ondergronds sluimert de haat

We verdelen elkaar in vakjes
en we zijn zo jaloers al apen
Daarvan komt een enkeling wel eens los
voor dat ie het loodje legt
We twijfelen aan onze eigenwaarde
zodat we zoeken naar bewijzen
van onze onmisbaarheid
Maarja dat zijn we ook nooit echt

Ik zwom in de poen
en ik heb alles erdoor gedraaid
Ze hebben me uitgekleed
en ik ben aardig in de kou komen te staan
Carriere dat was niks voor mij
jarenlang telkens weer met 1 kruimel meer
tevreden naar huis toe gaan

Je zocht een veilige haven
datgene wat ik had opgegeven
Om niet zo afgestompt te raken
als een zielige kettinghond
En dat heb je me verweten
Het was voor jou onverdraaglijk
dat je 's 1 keer niet het stralende middelpunt zijn kon