Letra de 'De geluidsjager (1)' de Vincent Bijlo

Hij had iets met geluiden. Zijn buren waren daar inmiddels allang aan gewend
geraakt

Ze gingen niet meer rechtop zitten van schrik in bed, als om vier uur 's nachts
plotseling een kudde wilde buffels aan de andere kant van de muur voorbij
stoof

Noch vluchtten zij ijlings hun bomvrije ruimte in, als het bomalarm plotseling
afging. Tegen de tijd dat het sein "alles veilig" werd gegeven, waren zij
allang weer in slaap gevallen

Hij verzamelde nu eenmaal geluiden

De buren hadden daarmee leren leven als iemand, die op de aanvliegroute naar
Schiphol woont. In het verlangen zich een eigen wereld te creeren, had hij een
imposant geluidsarchief bij elkaar gesprokkeld. Daar kon de BBC nog een puntje
aan zuigen. Je kon het zo gek niet bedenken, of het was er

Van de ontploffing van de eerste H-bom, tot het huilen van een vrouwelijke baby
Van schietende nazi's tot schietende stasi's (die geluiden leken erg veel op
elkaar)

Van twee hooggehakte dames, tot paard in draf, het verschil kon je moeilijk
horen

Van boeren kar op landweg, tot spitsuur op de Champs Elysees, die hadden ook
veel overeenkomst: het schoot allebei niet erg op

Overal waar het geluid hem heen bracht, daar was hij. Kwam het geluid van de
metro van Amsterdam tot hem, dan waande hij zich in een overvolle wagon
omstuwd door zwartrijders, die gewapend met scherpe fileermessen en korte
hakbijlen de controleurs te lijf gingen

Draaide hij een bandje met muziekwinkel-geluiden dan was hij in een
muziekwinkel

Zette hij een bandje op met open haardvuur, dan werd het vanzelf warm en
gezellig in huis. Wilde hij een avond naar het cafe, dan stopte hij zijn
kroegcassette in de recorder, startte, en hij was in de kroeg

Wilt u nu met zijn allen even keihard op de grond stampen? Ik neem namelijk dit
programma op. En thuis draai ik dat bandje af op volume tien en dan zeg ik
"Dit was nou... er zaten 2000 mensen in de zaal."