Letra de ' jef ' de Kommil Foo

een deken om het oude lijf
hij kruipt het bed uit
jef
moeilijk slapen zo alleen
2 koffie's na elkaar
die dronk hij ook met haar
daar hield ze van
toen

zich scheren doet hij bij het raam
op een keukenstoel
jef
hij rookt haar eerste sigaret
en met lichte overmoed
wurmt hij z'n brede voet
in haar veel te kleine schoen

wat rouge op z'n vale wang
haar rode jurk
jef
wat lipstick om de bittere mond
hij strompelt door de gang
hooggehakt en lang

maar kijk wie dan op de drempel staat
hij is nu zij in vol ornaat

kijk hoe de hemel schreit
van pure dankbaarheid
als ze over de straatstenen zweeft
hoe de wind haar streelt
zacht in haar haren speelt
hoe het zonlicht haar vleugels geeft
hoe ze leeft

slager, doe maar 100 gram
hij is dol op hesp
jef
ze lacht zijn 7 tanden bloot
en ook wat biefstuk graag
nee niet die vette laag
u weet wel z'n hart

slager, 'k ga maar weer naar huis
hij zit te wachten
jef
hij mist mij zo
hij voelt zich snel alleen
ik ga beter nu meteen
wat zou hij zonder mij?
een stuk antiek als hij

kijk hoe de hemel schreit
van pure dankbaarheid
als ze over de straatstenen zweeft
hoe de wind haar streelt
zacht in haar haren speelt
hoe het zonlicht haar vleugels geeft
hoe ze leeft

een deken om het oude lijf
hij kruipt z'n bed in
jef
moeilijk slapen zo alleen
2 whisky's na elkaar
dat deed hij nooit met haar
dat wou ze niet