Letra de 'Sylvia' de Robert Long

Sylvia, 'k heb je gesprek gehoord
Ik zag je zitten vanwaar jij me niet kon zien
Sylvia, ik hoorde ieder woord
En ik loop vaak aan je (te?) denken, sedertdien
Je klonk teleurgesteld
Je leek zo'n spring in 't veld
Je hebt me zo vaak in een goed humeur gebracht
Sylvia, waar zijn je kuiltjes, als je lacht

Sylvia, je moet niet droevig zijn
Als is het leven dan ook hard voor je geweest
(Want) Sylvia, als je verdrietig bent
Dan mis je alles wat je kwijt bent juist het meest
Dat brengt nog meer verdriet
Dat wil je zelf toch niet?
En wie weet wat er nog voor prachtigs op je wacht
Sylvia, ik vind je zo mooi als je lacht

Sylvia, je moet niet bitter zijn
Hoewel het bitter was toen jij je kind verloor
Sylvia, dat doet vast nu nog pijn
Jouw wereld stopte maar toch ging het leven door
Dat heeft beslist iets wreeds
Maar jij bestaat nog steeds
En wie weet wat er nog voor prachtigs op je wacht
Sylvia, ik vind je zo sterk als je lacht

Sylvia, al voel je eenzaamheid
Zolang je leeft is er een zin in je bestaan
(En) Sylvia, 't was niet voor niks hoor meid
Jij hebt al zoveel mensen een plezier gedaan
Dat kan je altijd nog
Je bent een taaie, toch?
En wie weet wat er nog voor prachtigs op je wacht
Sylvia, ik vind je zo lief als je lacht

Sylvia, ik ken je niet zo goed
En 'k heb waarschijnlijk half zoveel niet doorgemaakt
Sylvia, maar jij hebt veel meer moed
Ik had waarschijnlijk mijn bestaan al lang gestaakt
Dat heb jij ook getracht
Maar jij had toch de kracht
Om te beseffen dat er iemand op je wacht
Sylvia, misschien wordt alles toch nog mooier
Dan je dacht
Sylvia